آدما هر کدومشون به یه صفت بارزی که دارن شناخته می شن .
بعضیا به صفتای بارز فیزیکی مثلا می گن یاروهه که موهاش طلاییه
یا اونی که چشاش آبیه یا اون یاروهه که چلاقه ( البته این نوع شناسوندن بی ادبیه )
بعضیا باز یه درجه بالاترن و به صفات اجتماعی و شغلشون شناسونده می شن مثلا
می گن اون آقاهه که سلمونی داره یا اونی که خیلی لوطیه یا اون آقایی که خیلی آقاست بعضیا باز یه درجه بالاتر ترن و با تحصیلات و تخصصشون شناخته می شن مثلا می گن
یارو فوق لیسانسه یا مثلا اون خانومه که دکترای تاریخ داره یا اون باستانشناسه و الخ ...
بعضیا با آثارشون شناسونده می شن مثلا
نویسنده کتاب فلان , یا کاشف فلان , یا رئیس جمهور فلان
بعضیا باز یه درجه خیلی بالاترن و فقط اسمشون برای شناساییشون کافیه مثلا
کریستف کلمب , آقای پاستور و خانوم کوری و ..
و باز بعضیا یه درجه بالاترن و فقط با ضمیری که در موردشن به کار برده میشه شناخته می شن مثلا
اون .. ایشون ... آقا ... یا خانوم
و باز بعضیا پا رو ازاین حدم فراتر گذاشتن و همین که بهشون فک کنی برای شناسوندشون کافیه مثلا
تا بهش فک کنی لپات سرخ میشه ( معشوقت ) یا بهش که فک کنی منور می شی ( خدا ) و ...
حالا ببینم تو جزو کدوم دسته ای ؟
یا دوس داری جزو کدومشون باشی ؟
یه نفر که به آلبالو بودن شناسونده شده .
فک کنم من جزو اون دسته ام که بهشون میگن : هوی ! :) نه مدرکی نه کتابی،حالا شاید لپ بعضی ها برام یه کوچولو قرمز بشه
سلا م رفیق..یه دسته بد بختم هستن که اصلا شنا خته نمیشن میمیرن حتی به خو دشون...پس با البا لو بو دنت کلی عشق کن..
منو رفقا یه اتیش راه انداختیم...قربانت
سلام ...
و مثل خدا که قابل مقایسه نیست با ماها وقتی بهش فکر می کنی نورانی میشی
خیلی قشنگ بود
فقط کاش خدا رو راحت مقایسه نمی کردی با مردم
بابای
سلام خوبی سایتت خیلی باحاله یه سوالی داشتم من نمیتونم واسه سایتم نظر دهی بسازم می شه کمک کنی ایمیل بزن به من اینم سایت من www.sinasoti.blogsky.com
واقعا عمیق و در عین حال ساده بود