یه کاغذ سفید می خوام , با یک مداد نقاشی
اینجا رو صندلی بشین , خسته نشی یهو پاشی
من روبروت میشینمو , تو هم نگاه کن تو چشام
آها , آره , یه خورده کج , همینطوری باید باشی
خب اینطوری نیگام نکن دست و دلم پیچ میخوره
باید یه طوری بشینی , که خیلی دلبر نباشی
خوبه , همینطوری بشین , خب , از کجا شروع کنم؟
چطوری نقاشیت کنم , که توی دفترم جاشی ؟
یه خورده رنگ میخوام واسه , کشیدن رنگ چشات
رنگ شبو , من از کجا بیارم ای شاخ نبات ؟
ابروهاتو من چطوری , اینجور کمونی بکشم ؟
دستم همش خط میخوره , فدای عطر نفسات
رنگ لبات چه رنگیه , سرخه یا رنگ صورتی ؟
اون چینای کنج لبات , سایه داره یا خط خطی ؟
چال روگونه هاتو من , چطور رو کاغذ بیارم ؟
فک می کنم کشیدنش , وقت ببره یه ساعتی !
به جای برق تو چشات , میشه ستاره بکارم ؟
ناز نگاتو میشه از , کتاب حافظ بیارم ؟
موهات یه جوری تاب داره , که با قلم در نمیاد
این تابو با چی من آخه , میون موهات بذارم ,
شیطونیه تو خنده هات خیلی قشنگه اما من
کشیدن این یکی رو اصلا دیگه یاد ندارم ,
........
این کاغذ سفیدتو , اینم مداد نقاشی
من میشینم کنارتو , تو هم باید پیشم باشی
باشه قبول , نمی تونم , سخته آخه .. چیکار کنم ؟
عاشقی آسون تره از , کشیدن یه نقاشی
تموم خوبیاتو که , نمیشه یک جا جمع کنم
تو دفنرم جا نشدی , باید که تو دلم جاشی
دلم یه کاغذ سفید , چشات مداد نقاشی
خودت باید شروع کنی , خسته نشی یهو پاشی ...
نوشته آلبالو
سلام
خیلی قشنگ بود
اول صبحی کلی حالم جا اومد
راستی عیدتون مبارک
سری به من بزنی خوشحال میشم
بیا پیشم
سلام....۵ سال تویه نتم.مهندس کامپیوترم و تمام کارام با نت و کامپیوتره ولی هیچ چیز به اندازه دیدن لینکم تو این وبلاگ خوشحال نکرده بود.راستش اون جا حرفای دلمه ولی با جمع شما فطیر حال میکنم و خیلی هم دوست داشتم باهاتون حداقل در حد بیو گرافی آشنا شم که گویا اینم جزئ محالاته:دی.....همیشه موفق و سربلند باشین
ای خوش آنان که قدم در ره میخانه زدند / بوسه دادند لب شاهد و پیمانه زدند * * * به خقارت منگر باده کشان را کاین قوم / پشت پا بر فلک از همت مردانه زدند * * * خون من باد حلال لب شیرین دهنان / که به کام دل ما خنده ی مستانه زدند = = فروغی بسطامی
مثل همیشه ساده و روون...عالی بود
خیلی قشنگ بود خیلی قشنگ
مثل همیشه
اینجا که هنوز این یک نفرِ
فریاد خاموش که دیگه...
سیب خاکستری هم که کم لطفی میکنه پیش از این که بیاد اسمش اومده اما خودش هنوز...
زود زود به روز کن
بلاگ ما که این روزا هر وقت بیای دست خالی برنمی گردی
تقریبا هر روز به روز میشه
تازه بعضی روزا ۲-۳ بار
البته من چند روزی دارم میرم سفر ،وقتی هم که نیستم بچه ها کم کاری می کنن
راستی برام دعا کن یادت نره
شاد باشی
یا حق
bahal minevisi pishe manam bia
وای خدایا!چطور می تونی اینقدر خوشگل و پاک بنویسی؟!همیشه دلم مثه یه تیکه یخ از گرمی نوشته هات ذوب می شه!حرف نداری آقا...حرف نداریییییییییییییییییی!
آلبالو جون امیدوارم که موفق باشی وواقعا وبلاگت زیبا شده مخصوصا اون بالا چون من از گل رز خوشم می یاد خوش وشاد باش تو کاعذ داری وحتا او ن نقاشی که توی وبلاگت کشیدی هم شیتونیش هم اون چشمای مشکیش وهم اون نگاهش رو به من نشون دادی تو یک نقاش بزرگ وحتا یک نویسنده خوب هستی با احسلس وحتا مهربان چون این توهستی که منو وبلاگ نویسان رو تشویق می کنی که بنویسم اما ... به پای تو نمی رسیم چون تو ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟بهترینی
آلبالوی عزیز! ممنون از دعوتت٬ با کمال میل می پذیرم. واست میل هم زدم٬ در مورد نوشته ات باید بگم عالی بود مثل همیشه! سبز و بهاری باشی
مثل همیشه قشنگ....
آخی نازی خیلی قشنگ بود
سلام دوست عزیز-من تازه با وبلاگ شما آشنا شدم-خیلی زیبا مینویسی-من این نوع قلم رو خیلی دوست دارم-پیروز و سربلند باشی
دلم یه دفتره کاهیه....
برگهای اونو نکن زود زود...
بیا بشین! ببین! از اول حرف؛حرف تو بود...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
فی البداهه اومد به زبونم...بعد از خوندن متن..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
خدا را چه دیده ای...
عاشق که باشی..
روی تمام درخت های پاییزی...
برگ اخر را می کشی...
هستند کسانی که با حرف هایشان...
احساس های فراموش شده را بیدار می کنند...
کسانی که به معصومیت نگاه و....
به عشقی کهمثل باد در دل گندم می پیچد و ان را می لرزاند....
اعتقاد دارند...
و به رسیدن البالو هایی که هیچگاه نمی رسند....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
شاعر شدم رفت! می بینی چه ها می کنی؟؟!
ببینم؟ نکنه می خوای جدی جدی عاشقت شم؟!
اون شعرای بالا ؛توت فرنگی های من بودا! اسمم یادم رفت..!!!
نشستم کنارت خواستم با چشمام توی قلب خودمو نقاشی کنم
اما دیدم او تو رو دلت جایی واسه من و چشمام نیست
اونجا پر از خط های گنگ و مبهمِ
انگار خیلی ها اومدن تو دلت نقاشی کنن اما پیش از این نقششون کامل شه رفتن شاید تو بیرونشون کردی
خواستم تموم اون خط خطی ها رو پاک کنم جاش خودمو بذارم
اما تو نخواستی،نذاشتی
خیلی سعی کردم باور کن خیلی سعی کردم اما نشد،نذاشتی،نخواستی
هنوز نشستم همون جایی که گفتی
نه خسته شدم،نه می خوام یهو پاشم
اما می دونم
اما می دونم تو دیگه حتی نمی خوای کنارت بشینم
فکر می کنم شاید می خوای یکی دیگه جای من بشینه
من می خوام باشم
حتی اگه نخوای و نذاری نقاشی کنم
نخوای و نذاری خودمو تو دلت جا کنم
شاید بتونم یه روزی یه جایی تو دلت راه پیدا کنم....
کاش می تونستم باز اینجا بنویسم ...
قبلا این چند نفر بودین خوب بودین صمیمی بودین گرم بودین ولی حالا این دو سه نفرین یا نمیدونم شایدم فقط این یک نفر!
سلام...وای چه شعر هنرمندانه ای! یه لحظه احساس کردم اینو یکی مثل سهراب گفته...یعنی کسی که هم نقاش ماهریه و هم شاعر با احساسی... اما اینو سهراب نگفته یه نفر بهتر و هنرمندتر از اون.. با یه پاکی و زلالی خاص ... که فقط منحصر به خوشه..............مریم
امروز دوست دارم واسه همه نوشته هات نظر بذارم واسه همشون
تازه امروز دوست دارم تو بلاگم هم یه چیزی بنویسم
شاید یه چیزایی نوشتم حالا آدرسش رو میذارم دوست داشتی یه سر بزن شاید ....
احساس کردم علیرضا داره اینو واسه من میخونه
آخه دقیقاْ اون این حرفا رو برام میزد
دلم گرفت
دلم هواشو کرد
شما ها بهش بگین برگرده
خیلی بی رحم مگه نه