این چند نفر
نوشته‌های این وبلاگ توسط گروهی از نویسندگان نوشته می شود
این چند نفر
نوشته‌های این وبلاگ توسط گروهی از نویسندگان نوشته می شوددستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- [ بدون عنوان ]
- تولد بیست سالگی
- نوزده سال گذشت!
- هرچه از دوست رسد، نیکوست!
- حال
- نگاه
- هیچ
- در ستایش غم
- حسهای قدیمی
- گاهی به اینجا نگاه کن
- عادت و عشق
- [ بدون عنوان ]
- دارد یک سال می شود
- off
- ما چند نفر
- دل من!
- تولد نه سالگی این چند نفر
- ترک
- و اما عشق ... !
- warp and woof..
- سرد و گرم
- تنهایی ِ نازیبای من
- [ بدون عنوان ]
- خاطره ی تو
- اون قدیما حال من بهتر بود ....
- 8 سالگی
- ...
- یادمان یادی دور دست..
- [ بدون عنوان ]
- حسرت آه های کشیده نشده ..
- [ بدون عنوان ]
- باش تا صبح دولتت بدمد جانا!
- زندگی ٬ ابدیت و کمی آنور تر ..
بایگانی
- آذر 1402 1
- مهر 1402 1
- مهر 1401 1
- شهریور 1401 1
- مرداد 1401 1
- اردیبهشت 1401 1
- تیر 1400 1
- بهمن 1398 1
- اردیبهشت 1397 1
- مرداد 1394 1
- آذر 1392 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 1
- فروردین 1392 1
- آبان 1391 2
- شهریور 1391 1
- تیر 1391 1
- خرداد 1391 1
- فروردین 1391 2
- دی 1390 2
- آبان 1390 1
- مهر 1390 2
- شهریور 1390 1
- خرداد 1390 1
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 3
- اسفند 1389 1
- دی 1389 3
- آذر 1389 5
- مهر 1389 5
- شهریور 1389 2
- مرداد 1389 2
- تیر 1389 1
- اردیبهشت 1389 2
- فروردین 1389 4
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 2
- دی 1388 2
- آبان 1388 2
- مهر 1388 8
- شهریور 1388 13
- مرداد 1388 1
- تیر 1388 4
- اردیبهشت 1388 1
- فروردین 1388 2
- اسفند 1387 10
- بهمن 1387 5
- دی 1387 9
- آذر 1387 9
- آبان 1387 5
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 1
- مرداد 1387 4
- تیر 1387 1
- خرداد 1387 3
- فروردین 1387 4
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 2
- دی 1386 2
- آذر 1386 2
- آبان 1386 5
- مهر 1386 3
- شهریور 1386 4
- مرداد 1386 5
- تیر 1386 4
- خرداد 1386 4
- اردیبهشت 1386 4
- فروردین 1386 3
- اسفند 1385 4
- بهمن 1385 9
- دی 1385 16
- آذر 1385 9
- آبان 1385 19
- مهر 1385 5
- شهریور 1385 3
- مرداد 1385 4
- تیر 1385 4
- خرداد 1385 3
- اردیبهشت 1385 3
- فروردین 1385 8
- اسفند 1384 7
- بهمن 1384 11
- دی 1384 9
- آذر 1384 7
- آبان 1384 8
- مهر 1384 9
- شهریور 1384 4
- مرداد 1384 3
- تیر 1384 1
- خرداد 1384 2
- اردیبهشت 1384 2
- فروردین 1384 6
- اسفند 1383 8
- بهمن 1383 6
- دی 1383 13
- آذر 1383 9
- آبان 1383 3
- مهر 1383 6
- شهریور 1383 6
- مرداد 1383 10
- تیر 1383 11
- خرداد 1383 11
- اردیبهشت 1383 11
- فروردین 1383 12
- اسفند 1382 25
- بهمن 1382 9
- دی 1382 12
- آذر 1382 33
- آبان 1382 35
- مهر 1382 26
آمار : 861197 بازدید
Powered by Blogsky
پروانگی
من و تنهایی ام
با تارهای نازک و سفید رویاهایمان
پیله ای تنیدیم
به آرزوی یکی شدنمان در قالب پروانه ای با بالهای رنگارنگ
به شوق پریدنمان در آسمان آبی آرزو
ناغافل از آنکه
دستی پیله مان را
از شاخه خشک زندگی خواهد چید
و در آب های جوشان حقیقت خواهد جوشاند
از ما هیچ نخواهد ماند
جز تارهای نازک و سفید رویاهامان
که تار و پود پارچه ای رنگی خواهد شد
آویخته بر دیوار خاطرات آیندگان .
نوشته آلبالو و تنهایی اش .
کامران
پنج‌شنبه 3 آذر‌ماه سال 1384 ساعت 02:42 ق.ظ
خیلی قشنگ...لطیف...زیبا... پروانه وار...پروانه وار...
ممنونم ...
مدت هاست می‌خونمت اما هیچ وقت برام هیچ نظری ندادی... بازهم می‌خونمت
مدتهاست که می دونم نوشته هامو می خونی و نظر نمی دی ... بوی عطر اومدنت می پیچه اینجا ... ممنونم که نوشته های منو قابل خوندن می دونی .دوست قدیمی من .
پروانه ای بودا!
پروانه ای و پارچه ایی ... خوشحالم که نوشته هامو اینقده زود می خونی عمو جون .
عالی بود....
ممنونم ... وبلاگت چی شد ؟ چرا اینقده کم پیدایی تو ؟
مدتهاست که دلم بدجوری گرفته...تنهایم اما این تنهایی رو ترجیح می دم ...
می خوام بگم : می تونم بفهمم ... ولی واقعا هیچکسی نمی تونه بفهمه .
وسیع باش وتنها وسربه زیر وسخت
سعی می کنم باشم ... تا چه پیش آید .
سلام...من از وبلاگ tequila به اینجا اومدم...arshia_irani5555: salam
arshia_irani5555: mikhastam ba ejazaton ye matlab ro az weblogeton ke ghablan mineveshtid bardaram
arshia_irani5555: va
arshia_irani5555: power pointish konam
arshia_irani5555: bad vase khodetonam mifrestam
arshia_irani5555: in matlabo
میگی عاشق بارونی٬
ولی وقتی بارون میاد٬ چتر میگیری بالا سرت.
میگی عاشق برفی٬
ولی طاقت یه گوله برف رو نداری.
میگی پرنده ها رو دوست داری٬
ولی میندازیشون تو قفس.
میگی عاشق گلهایی٬
ولی خیلی راحت از شاخه جداشون میکنی.
انتظار داری نترسم
وقتی میگی عاشقمی؟؟؟
لطفا بگید این مطلب از کیه...ممنون
نمی دونم نوشته از کیه .. ولی از هر کی هست خیلی قشنگه .
پروانه وار به گرد شمع وجود تو...می چرخم ودر این میان بر باد میروم....
پ.ن: شعر مال خودمه عمو..تقدیم به عموهای پروانه ای!
خیلی قشنگ بود مهربون ... تو که از من پروانه ای تری .
البالو تو معرکه ای
تو هم همینطور سالار خان .
پارچه ای با نقش یک پروانه با بالهای رنگارنگ!
آره .. تقریبا رنگی بین آبی و بنفش ... با تار و پود خیلی نازک و نرم .
بگردم چرا تهنا؟
تنهایی هم خودش عالمی داره مرمرخانوم . مگه نه ؟
همیشه باهات جلو اومدم...بازم هستم پس برو جلو
از همراهیت ممنونم ... دوست خوب و همراه من .
فکر نمیکنم که مغز احمق من بتونه به خودش بقبولونه نوشته هات و
مغز خودمم همینو میگه دوست من .
تنهایی من بیشتر شبیه یه چهاردیوای بدون روزنه اس
چهار دیوار از جنس ناکامی های مکرر
چهار دیوار از جنس آرزوهای محال
چهار دیوار از جنس غرور
چهار دیوار از جنس حقیقت
یه چهار دیواری ساختم که نسبت به دورغهای رنگی مقاومِ
شاید اگه مثل کرم ابریشم دورم یه پیله می تنیدم
یه روزی امید پرواز
امید رهایی
یا حتی انداخته شدن تو یه دیگ آب جوش
تبدیل شدن به تارهای نازک
بعدشم یه پارچه رنگین رو داشتم
اما حالا...
البته شاید چهار دیواری من بهتر باشه
چون پروانه یه روزی می افته تو دام عنکبوت
پارچه رنگینم یه روزی می پوسه
اما من...
دوست خوبم مثل همیشه عالی بود لذت بردم
جالب بود ... ولی من چاردیواری رو دوست ندارم ... آدمو خفه می کنه .. همون ژیله بهتره به نظرم ... ممنونم به خاطر دقت نظرت .
...و من باز هم در پیله ابریشمین احساس به خواب میروم و خواب پروانه شدن می بینم..
اینم خوبه ... ولی ... زود تموم میشه
پارچه را بخاطر بسپار
پروانه مردنیست!
تنهایی رو هستم!
اینم یه جورشه ... با هم کشفش کردیم .. مگه نه ؟
سلام........آلبالو....... آخه من به تو چی بگم؟؟؟
چقدر ازت تعریف کنم؟
آخه بابا .... این نوشته های قشنگو چه جوری می نویسی؟
همیشه وقتی یه چیزی می بینم که باعث ناراحتیم میشه چشمامو می بیندم و سعی میکنم آلبالویی فکر کنم و به خودم بقبولونم که اینم قشنگه و تحمل این شرایط خیلیم سخت نیست ...
آلبالو ..... بی نظیری
تو خیلی مهربونی ... محبتت نسبت به من خیلی زیاده دوست خوب من .. من اینقدرها هم که می گی تعریفی نیستم .. ولی سعی می کنم خوب باشم .. ممنونم .
با قلم می گویم . // - ای همزاد ، ای همراه ، // ای هم سرنوشت // هردومان حیران ِ بازی های دوران های زشت . // شعرهایم را نوشتی // دست خوش ؛ // اشکهایم را کجا خواهی نوشت ؟
با این سبک نظر دهی موافق نیستم ... گرچه دوست من هستی ولی ترجیح می دم این متنو توی وبلاگت بخونم تا اینجا .. ولی بازم ممنونم .
پیله هم دست کمی از چهار دیواری نداره تازه چهار دیواری یه کم بزرگتره:)
ولی پیله نرم تره ... سفید تره ... میشه شکافتش و بیرون خزید ... ضمنا بافته دست خود آدمه
دلم لرزید .... خیلی زیباست .
ممنونم
سلام........
راستی آلبالو یه چیزی راجع به این نوشته شما دیشب یادم اومد و اون اینکه:
تا حالا ندیده بودم کسی بتونه با تنهایی اش احساس قشنگی رو منتقل کنه ....
و تا حالا هیچکس با تنهایی اش نتونسته بود خوشحالم کنه و نشده بود تنهایی کسی رو تمجید کنم ...
تنهایی قشنگی هایی هم داره دوست من که حتما خودت هم تجربه کردی ... بستگی داره چطور تنها باشیم ؟ مگه نه ؟
تنهایی هم عالمی داره قبول.
ولی اگه همیشگی باشه خسته کننده و دردناک می شه.
ولی خوب...
فکر نمی کنم با اینهمه دوستای خوبی که داری بازم تهنا باشی نه؟:)
آدم دو تیکه است .. یه تیکه اونیه که همه میبینن .. این تیکه من اصلا تنها نیست ... یه تیکه هم اونیه که کسی نمی تونه ببینه .. این یکی تیکه من تنهای تنهاست .
بازم سلام......
می دونم......
تنهایی خیلی قشنگه.........
خیلی اوقات زیباترین لحظه ها رو توی تنهاییام تجربه کردم
ولی هیچوقت تنهایی کسی نتونسته بود احساس زیبایی بهم انتقال بده ..............
اونقدر تنهایی رو قشنگ به تصویر کشیدین که آدم حتی از تصورش هم احساس لذت میکنه.که البته لذتی آمیخته با اندوه..... اندوه از اینکه همیشه چیزی هست که مانع آزادی و پرواز بشه..........
ممنونم .. تو خیلی لطف داری ...
درد انسان متعالی عشق و تنهایی است.
عشق با تنهایی جور در میاد ؟
اون تیکه ت تنهاست یا می خوای که تنها باشه؟!!
اینو قبول دارم که آدم گاهی به تنهایی نیاز داره.همونجور که به بودن ببا دیگران احتیاج داره.همونجور که به آب نیاز داره...به غذا...به هوا...
شاید اونت تیکه ی تنها رو خودمون به وجود میاریم...واسه ی اینه لحظاتی رو با آرامش بگذرونیم.حتی اگه وسط استادیوم ازادی هم باشی با یه دنیا دوست و رفیق اگه دلت آرامش بخواد می تونی به تنهاییت پناه ببری...
حالا یه سوال؟
این تنهایی وجودتو فکر می کنی کسی بتونه پر کنه؟
حرفات درسته .. ولی نمی دونم .
آدم تا عاشق نشه آدم نمیشه وهیچ عشقی شبیه دیگری نیست ودر کشیدن بار عشق و تحمل مرارت آن تنهایی چون هیچ کس نمی تو نه تمام وکمال درکت کنه تا چه برسه به اینکه مرهم باشه .
هر کسی از ظن خود شد یار من
ازدرون من نجست اسرار من
این بیت یک عمر حرف دل منه ...
خوب منم نمی دونم:دی
ولی فکر کنم کسی نتونه این کارو بکنه. م م م ...خوب که فکر می کنم می بینم حتی عزیزترین و نزدیکترین فرد بهم هم نتونسته اون تیکه ی تنها رو از تنهایی در بیاره.همیشه حرفایی هستن که ناگفته باقی می مونن...
درسته ... همینه دیگه .. همینه .
ارزوی پروانه شدن...
لعنت به تمام ارزو های نشدنی و شدنی یکجا!
ای بابا .. چرا به جای آرزو پر از لعنت شدی تو ؟
آدم خودش بمیره بهتره تا رویاهاش بمیرن رویاها جاودانه هستند وفارغ از هر حصاری.