ناگفته هایت که زیاد می شود
می شود سکوت
سکوت که مبسوط می شود
می شود بغض
بغض که سنگین می شود
می شود اشک
و اشک...
می شود گریه!
نوشته: عادله
جای قلم توانای شما در حرفه ای ترین جامعه مجازی ایرانی ها خالی ست...
...ناگفته هایت که زیاد می شودمی شود گریه...چه عجب که اینجا با عطر حضوری تازه شد:)
شایدم آخرش بشه مرگ !!
گاهیچه بی ریابه همسایه سلام می کنیمگاهیچه سبک بالبا پایی برهنهبر دیوارها می دویمو چه شیرین طعم خاک را می چشیمگاهیچه کودکانهباور می کنیمو سرمان را قربانی باورهایمان می کنیمگاهی ...چقدر ساده از یاد می بریم... البته گاهی!
و ارزش هر کس به حرف هایی ست که برای نگفتن دارد...
جای قلم توانای شما در حرفه ای ترین جامعه مجازی ایرانی ها خالی ست...
...
ناگفته هایت که زیاد می شود
می شود گریه
...
چه عجب که اینجا با عطر حضوری تازه شد
:)
شایدم آخرش بشه مرگ !!
گاهی
چه بی ریا
به همسایه سلام می کنیم
گاهی
چه سبک بال
با پایی برهنه
بر دیوارها می دویم
و چه شیرین
طعم خاک را می چشیم
گاهی
چه کودکانه
باور می کنیم
و سرمان را
قربانی باورهایمان می کنیم
گاهی ...
چقدر ساده
از یاد می بریم
... البته گاهی!
و ارزش هر کس به حرف هایی ست که برای نگفتن دارد...