هنوز ..

به جسم پاره پاره ی روی زمین می نگرم ..
 
و به تو ..
به تو که در آرامش عصبی کننده ای فرو رفته ای ..
 ..
رگهای پیشانی ام متورم شده اند ..
 
ـ  آره ..؟  این قلب منه ..؟
..
و تو ..
مغرورانه لبخند می زنی ..

چیزی آن گوشه .. روی زمین هنوز می تپد ..


توسط فریاد خاموش که هنوز آن گوشه را می نگرد ..  و تا ابد ..