چند روز دیگه این وبلاگ که خاطرات زیادی از آدم های مختلف رو همراه خودش داره ، به ٩ سالگی میرسه .
این وبلاگ بخشی از بهترین خاطرات من و همهء نویسندگان اونه .
خاطرات روزهایی که کمتر از این روزها شلوغ بودند و آدم گاهی می تونست دوکلمه حرف غیر حساب ! فارغ از همه حرف های حساب ، توش بنویسه .
اینجا خلوت شده ، برعکس دنیای ما ، که حسابی شلوغ و در هم ریخته است .
آی عشق ،
آی عشق ،
آی عشق ،
روزگاری در مورد تو چه فکرها که نمی کردیم ،
چه چیزها که نمی نوشتیم ،
تو حلقه مفقوده این روزگاری .
آی تنهایی ،
آی تنهایی ،
آی تنهایی ،
تنها رفیق بازمانده از تمام شلوغی ها ،
تو ستودنی ترین همراه این روزهای کشداری ،
آی آرامش ،
آرامش عزیز ،
آرامش مهربان ،
تو از دست رفته ترین اتفاق این سال هایی ،
آی زندگی ،
تو بزرگترین معمایی .
...
کاش میشد تمام این چند نفر برای یک روز هم که شده اینجا دور هم جمع بشن و از گذشت این روزها بنویسند ،
تولدتون مبارک
آلبالو
١٥ سپتامبر ٢٠١٢
چین
از دست رفته ترین اتفاق این سال ها.... عالی بود
دلم برای اون روزهای شلوغ تنگ شده آلبالو... دلم برای روزهایی که این چن نفر انتخاب اول من و خیلی از بلاگرها بود.... دلم از اون روزها میخواد، میخوام با همون چشم ها دوباره زندگی رو ببینم...
خیلی خوشحالم کردی... سفر بسلامت
حرفهایم بماند تا خود روز تولد
با سلام به همه دوستان هم وبلاگیان سابق و خوانندگان احتمالی وبلاگ
وبلاگ این چند نفر چند ساعتی است که وارد دهمین سال فعالیتش شده است. اما سوال این است که کدام چند نفر و کدام فعالیت
جالب آنکه سال نوشت سال قبل هنوز در این صفهه به چشم می خورد و همین طور نوشته های قدیمی من
ناچاری آدم را وا می دارد به نوشتن در بخش نظرها.. روزگار است دیگر
حدود 9 سال پیش خیلی پیگیر همه نوشته هاتون می خوندم و تو یه دفتر مخصوص یادداشت می کردم.. یه مدت طولانی ننوشتید فکر می کردم دیگه تعطیل شده وبلاگ بعد چندین سال اومدم سر زدم واقعا خوشحال شدم ازین که هستید هنوزم.. خاطره های زیبایی دارم از نوشته هاتون... سلامت و پایدار باشید دوستتون دارم