حدود دو سال پیش بود
چند نفر اومدن گرد هم ...
قرار بر این شد که هر کسی
دنیاشو اون طوری که میبینه , به جمله بکشه
توی ماه مهر شروع کردیم که مهربونیا ؛ یادمون بمونه ولی
یه عده اومدن , نوشتن و ... رفتن
یه عده وسط راه سلامی کردن و ,
بدون خداحافظی , پریدن ,
از این چند نفر , همین چند نفری موندن , که هستن
بقیه به رسم زمونه , چیزی ازشون نموند به جز ,
همون چند جمله شون , به یادگار , که نوشتن .
دنیا همینطوریه
یه عده میان ,
یه عده میرن ,
چیزی که از ما می مونه به یادگار ,
همین چند خط دلنوشته است ,
گرچه مدتهاست که ,
کسی , حال کسی رو نمی پرسه !
جشن تولد وبلاگ " این چند نفر " مثل همیشه بی سر و صداست .
...
آدما شبیه لاک پشتا شدن
هر کی تو لاک خودش اسیر شده
توی تاریکی محو بی کسی
نور خورشید , حسابی حقیر شده
آدما میان .... سلامت می کنن
می رسن از راه , نگاهت می کنن
تا که خو می گیری به بودنشون,
گم میشن تو جاده , ماتت می کنن
آدما همیشه اینطوری بودن
یه جا آروم و قرارشون نبود
آدما , تمامشون کولی بودن
حتی مرگ , راه فرارشون نبود ...
نوشته آلبالو که کیک تولد رو نمی تونه تنهایی بخوره .
آره ... یادمه قبلنا خیلی بیشتر بودین ... چه تولد ساکتی ! ... به هر حال مبارکه ...
تولد این وبلاگ خوشگل یک عالمه مبارک....در بدترین حالتم که باشم همیشه به اینجا سر زدم.آدمهایی که اینجا نوشتن..حتی اوناییشون که نموندن و رفتن از ته دل و خالصانه نوشتن و همینه که رنگ زیبا بهش میپاشه...آلبالو به تو که جزو قدیمی ترین هایی و بقیه تبریک میگم.ادامه بدین که هنوز نوشته هاتون مایه دلخوشی خیلیهاهست.هنوز آدم می تونه خوشحال باشه که حس مشترک هست..وجود داره...بازم مبارک..
سلام
مبارکه
هم تولد
هم عکس تیتر
و هم آهنگ که مدتی خراب بود و جدید شده
راستشو بخوای جناب آلبالو من از همون اول توی همه وبلاگهات از پروپاقرصترین خواننده ها بودم و هستم و ازین بابت خوشحالم.
اما فکر می کنم این چند نفر با نوشته های کوتاه و یکی دوخطی که قبلا توش نوشته می شد موفقتر بود. البته این سلیقه من هست.
ولی بعید می دونم مخالف این باشی که تعدد نویسنده ها باید مشخصه این چند نفر باشه و زودبزود آپدیت شدن هم نتیجه منطقی این تعدد نویسنده ها
پس لطفا به اینجا بیشتر جون بدین...
منم بازی؟!
مبارکه!ببخشید دست خالی اومدم...
سلام
تولد این چند نفر مبارک
اولین و آخرین باری که اینجا نوشتم سیزدهم اسفند ماه ۱۳۸۳ بود
خودت ازم خواسته بودی بنویسم اما بعد از اینکه نوشتم پشیمون شدم حس کردم اضافیم زیادیم
خیلی از آدمایی که اومدن و یهو رفتن پیش از این که بیان اسمشون جز نویسنده ها می شدحتی به خیلی هاشون خوش آمد می گفتی اما من...
حالا همه اینا به کنار یک هفته بعد پسورد اینجا عوض کردی اما پسورد جدید رو بهم ندادی با اینکه چند بار برات پی ام گذاشتم
من مثل لاک پشت نبودم و نیستم
حداقل واسه تو که چند سال می شناسمت و می تونم بگم تمام نوشته هات رو خوندم
اگه وسط راه سلامی کردم و ,بدون خداحافظی رفتم خودت خواستی چون من اینجا رو دوست داشتم دارم
شاید خیلیا رفتنشون شبیه من بوده
شاید حس کردن زیادین اضافین
شاید یه روز بی خبر پسورد عوض کردی یادت رفته...
نمی دونم شاید از حرفام ناراحت بشی
اما این خودت بودی که خواستی این چند نفر اینجوری بشه
خودت خواستی اینجا رو خلوت کنی
حالا هم اگه خودت بخوای اینجا دوباره شلوغ می شه اینجا دوباره...
آره تو باید بخوای
تو خیلی توانایی دوست خوبِ من
برات آرزوی موفقیت می کنم...
یا حق
سلام .......... تولد اینجا رو تبریک میگم.... همیشه نوشته های آلبالویی رو دوست داشتم و دارم.... هر وقتم فرصتی گیر بیاروم میام و می خوانمشون.... یه جورایی معتاد شدم.... نمی تونم ننوشتنتونو تحمل کنم.... می دونم گاهی آدما توی این جادهء پر پیچ و خم زندگی خسته میشن و بی حرکت می مونن تا نفسی تازه کنن ولی من نمی تونم بی حرکت بودن آدما رو تحمل کنم.... اعصابم به هم می ریزه و کلی غصه دار میشم...... :) آلبالو همیشه بنویس و بزار تا آدما با نوشته هات بازم زندگی کنن و جون بگیرن... حتی اگه کسی نباشه تا همراهیت کنه.... همیشه بمون ........ :)
راستی برای تولد این چند نفرم توی قسمت وبلاگم یه کادو گذاشتم خواستید ببینیدش :)
شاد و خوشبخت باشی دوست خوب و دوست داشتنی
تولدت مبارک این چند نفر! حدودا یه سال و نیمه که میام اینجا٬ و هیچ وقت یادم نمیره که اون اوایل چقدر اینجا برو بیا بود٬ آلبالوی کبیر٬ تکیلا٬ فریاد خاموش٬ متهم٬ کله خر و ... ولی امسال!! در هرحال امیدوارم که اینجا همون حال و هوای قبلی رو پیدا کنه. باز هم تولدت مبارک٬ وبلاگ دوست داشتنی من!
واقعا؟دیروز تولد این چند نفر بود؟ یعنی یه جورایی تواد منم بوده...هر چند دیر اومدم اما قول میدم رفیق نیمه راه نباشم.... جشن تولد وبلاگمونو تبریک میگم..امیدوارم صد سال به این سالها باشه
یعنی واقعا آدما همینطورین این حق رو دارن که دنیا رو همون طوری که می بین به تصویر بکشن ؟ بدون هیچ مواخذه ای ؟ مطمئنی !!! اما واقعیت هایی که پشت این کلمات حکایتی خلاف این جملات قشنگ رو داره .....متاسفانه!