...Cruel time

 بدجوری دچار عذاب وجدان شده ام..
دیگه یک لحظه هم احساس ارامش نمی کنم ..
...
اصلا نمی فهمم
آخه ..آخه چرا این کارو با من کردی ..
 ...
کاشکی اونشب عکس شوهرتو نشونم نداده بودی ..

فریاد خاموش

حبس ..

 ۱..۲..۳..۴..۵..
..
...
این روزها غریقی را می مانم که دیگر هرچه دست دراز میکنم
تخته پاره ای هم نصیبم نمی شود ..
...

۵۶..۵۸..۵۹.
...

نه ..دیگر نمی توانم..
...
سرم را از توی وان زندگی بیرون می آورم ..

فریاد خاموش

باز آغاز..

دوباره خزان..                                                                                                                                                                              
دوباره سیاهی و تباهی ..                                                                                                                                                  
سردی زندگی و تاریکی و ظلمت عجیب با تمام وجودش بر گلویم چنگ انداخته ..                                                                              
 گویی می خواهد تمامم کند دیگر ..                                                                                                                                     
 اما ..اما من در انقلابی خود خواسته خودرا رهایی می بخشم .                                                                                                    
تا باز کجا تن خسته ام رادر زیر چنگال اهریمنیش باز یابم ..
***
اول سلام
بعد یه عذر خواهی ساده و صمیمی بابت این غیبت نه چندان کوتاهم ..هم در اینجا و هم در وبلاگ خودم..                                      
گرچه از این به بعد زیاد خواهم نوشت ..در هر دو وبلاگ ..بخصوص وبلاگ خودم که فکرش هم منو به هیجان میاره..
و ممنونم از همه دوستانی که توی این مدت سراغی از من ناقابل گرفتند ..                                                                              
خب .. من توی این مدت کجا بودم..؟                                                                                                                                      
فقط می تونم بگم که امشب از یه برزخ رها شدم ..                                                                                                                 
برزخی که ذره ذره تن زخمیمو با تمام قدرتش در بر گرفت و سوزوند..                                                                                         
اینجا باز تشکر می کنم از دوست قدیمی خودم البالو که توی این شرایط دستمو گرفت ..در این جشن ۳ سالگی ..                                

ومن الان اینجا هستم                                                                                                                                                        
و می نویسم.. پس هستم ..

 فریاد خاموش

? Hey baby ..MAy I call u again

این آنلاین شدن هم عجیب چیزی است ..
درست به سکس می ماند
یکهو آدم را می برد به دنیایی ناشناخته و تازه ..



فریاد خاموش

!.. Hi sinoritaa

  ـ سلام
...
حتی نگاهم هم نمی کند ..
چه رسد به جواب

او راهش را می گیرد و می رود ..
چون همیشه ..
... 
من 
 می نشینم به انتظار جوابش
و تا ابد ..


فریاد خاموش

... cup of life

می گویم :
دوستت دارم ..

عینک ته استکانی مسخره اش را جابجا می کند و با
چشمان وزغ مانندش توی چشمانم زل می زند ..
...
دستانم را عاشقانه می فشارد ..



فریاد خاموش

.. again plz

دوباره نگاهت می کنم ..
تو همچنان می گریی
و من همچنان نگاهت می کنم ..
ایستاده ام و نگاهت می کنم ..
بی تفاوت..
سرد مثل سنگ ..
..
نمی دانم چرا به یاد آن روز می افتم ..
من می گریستم به پایت
و تو
می خندیدی ..
..
دوباره نگاهت می کنم ..
ناخود آگاه زهرخندی به روی لبانم می نشیند ..



فریاد خاموش


*
خوشحالم که چیزی نزدیک به دو سال از همکاری من و آلبالو می گذرد و اینکه دوباره فرصت
نوشتن در اینجا را یافتم
*